Aanstekelijk enthousiaste Benno Telgenhof Oude Koehorst van de gemeente Groningen: “Ik ben niet zo van de regeltjes”

Benno Telgenhof Oude Koehorst was ruim vijftien jaar, met ‘superveel plezier’, leraar in het middelbaar onderwijs toen hij bedacht dat “er vast ook nog wel meer te doen was in de wereld”. En zo geschiedde. Hij ging op onderzoek uit en werkt inmiddels alweer jaren bij de gemeente Groningen. Eerst als reïntegratieconsulent, later als accountmanager op verschillende afdelingen. Als ik hem spreek, is hij dat bij -wat ze bij de gemeente noemen- de directie Werk & Participatie. In de volksmond misschien nog steeds beter bekend als de sociale dienst (daar hoort heel technisch gezien ook nog de directie inkomensdienstverlening bij). We ontmoeten elkaar op het Talentperron aan het Harm Buiterplein, een samenwerking tussen de gemeente Groningen en het UWV. En dat begint gelijk goed op de levensgrote kaart van de provincie. Waar ik woon, of ik dat kan aanwijzen. Niet moeilijk voor iemand met een naar behoren ontwikkeld oriënterend vermogen. Wel moeilijk voor mij, maar uiteindelijk sta ik op mijn huis. En Benno woont niet ver weg.

Elke gek heeft zijn gebrek
“Het is altijd een goede ijsbreker, deze kaart. De rest van dit nieuwe belevingscentrum is nog een beetje in ontwikkeling, maar het is bedoeld om mensen op een laagdrempelige manier uit te nodigen zich te oriënteren op hun mogelijkheden op de arbeidsmarkt. We ondersteunen mensen om weer aan het werk te komen nadat ze om welke reden dan ook tijdelijk zijn uitgevallen en in de bijstand terecht zijn gekomen.” Benno licht zijn precieze functies toe. Hij is accountmanager Handel en Horeca, maar ook jobhunter. “Als accountmanager onderhoud ik contact op het gebied van hun personeelsvraagstukken en ik adviseer over maatschappelijk verantwoord ondernemen. Soms is er wat huiver van bedrijven om mensen aan te nemen die vanuit de bijstand komen. Onterecht wat mij betreft. Ik zeg dan altijd: het zijn net mensen. Bovendien: elke gek heeft z’n gebrek en ik heb er zelf minstens twee, dus daar hoeven we niet te moeilijk over te doen wat mij betreft” lacht Benno. Zijn nuchtere, maar ook empathische kijk op zijn werk en de mensen die hij ondersteunt, zal me ook later nog een paar keer verrassen. “Het zijn gewoon mensen die weer graag aan het werk willen. Dat komt ook terug in mijn functie als jobhunter. Daarin help ik mensen met het laatste stukje op weg naar een baan. Waar wil je werken? Een droombaan of een broodbaan? En alles daartussenin bespreken we ook.” Zijn enthousiasme werkt aanstekelijk. Om heel eerlijk te zijn had ik zelf toch een ander beeld bij de ambtenaren van ‘de soos’. Dat moet ik nu in hoog tempo bijstellen dankzij Benno. En we zijn nog maar net in gesprek.

Er zijn altijd mogelijkheden
“Vanmorgen was er nog een van mijn mensen die een contract tekende, dat vind ik het mooiste wat er is. Ik vind het zonde dat er door de laatste kabinetten zo bezuinigd is op het proces van mensen helpen naar werk. Gelukkig kunnen we nog veel bieden” vertelt Benno verder, onverminderd passievol. “Er zijn altijd mogelijkheden. We kijken met een heel team naar goede matches tussen mens en baan, we gaan mee naar gesprekken, wijzen bedrijven op de regelingen die er zijn, helpen bij onderhandelingen, we doen het echt samen.” Benno heeft me inmiddels bijna zover dat ik ervan overtuigd ben dat ik dit werk ook wil gaan doen. “Het leukste van mijn werk vind ik, ook al klinkt het wat cliché: de mensen. Als leraar had ik natuurlijk al heel veel contact met mensen, dat vond ik toen ook al het leukste aspect van mijn werk. Mijn kinderen klagen altijd als we door de stad lopen, omdat ik om de haverklap iemand tegenkom die ik ken. Vorige week nog een oud leerling van me, van dertig jaar geleden. Dat netwerk opbouwen en onderhouden en dat waardevol inzetten voor anderen is toch prachtig?” 

 

Ambtenaar 2.0
Zakelijk met een menselijk gezicht, noemt Benno het vervolgens. Hij is resultaatgericht, maar wel met oog voor de menselijke maat. Niet scoren om het scoren. Maatwerk waar het kan. “Mensen hebben een bepaald beeld van wat we doen en hoe het is om hier te werken. Mensen noemen me dan ambtenaar en dan zeg ik: dat bestaat al helemaal niet meer. Het is 2.0. De gemeente Groningen heeft een heel professionele organisatie. Dit is niet meer “de soos” van vroeger. We gaan sneller en werken pragmatischer dan de meeste mensen denken en we handelen altijd vanuit respect en gelijkwaardigheid. Maar goed, ik ben ook niet zo van de regeltjes. Ik vind het wel erg jammer dat het vertrouwen in de overheid zo is afgenomen. Er gaat overal wel eens iets mis, ik wil wel echt positief blijven kijken naar wat we doen met z’n allen hier.” 

 

Misverstanden op verjaardagen
Het werk van Benno blijkt in de realiteit dus echt anders te zijn dan veel mensen -en ik ook- denken. “Op verjaardagen zeggen mensen snel: oh dan kom je vast veel mensen tegen die helemaal niet willen? Nou, dat zijn er vrij weinig, kan ik je zeggen. Soms weten mensen gewoon even niet meer waar ze moeten beginnen, of hoe ze moeten solliciteren. En tegenwoordig hebben we echt een netwerkeconomie.” De telefoon gaat. Het gaat over een baan voor een van zijn mensen. Benno maakt snel duidelijk wat voor een contract er moet komen om te zorgen dat deze persoon ook daadwerkelijk uit de uitkering komt. “Ik ben altijd bereikbaar en werk zo laagdrempelig mogelijk. Het maakt mij ook gewoon niets uit of ik nou met de burgemeester spreek, of met de schoonmaker. Dat is echt belangrijk, anders werkt dit wat ik doe niet.”

Specialisten in mensen

Scholing: dat is zijn gouden tip voor een rooskleurige toekomst. Bijvoorbeeld als hij voorlichting geeft bij Multicultureel Vrouwencentrum Jasmijn. Ook zij mogen Benno altijd bellen voor tips of advies. Korte lijnen, weinig bureaucratie. En dat draagt hij nu al zoveel mogelijk over op zijn collega’s die hij inwerkt. “Ik leer ze graag mijn ‘trucje’. Het is belangrijk om je open te stellen, om samen te werken, vragen te stellen en te luisteren. Zowel naar de bedrijven, die nu natuurlijk helemaal veel uitdagingen kennen, als naar de mensen die op weg zijn naar werk. Soms duurt het een week, soms een jaar. Soms is het makkelijk iemand te motiveren als dat even ontbreekt, soms lastiger. Soms wil iemand wel, maar kan diegene het niet. Soms kunnen ze het wel, maar wil het even niet. We zijn echt specialisten in mensen. En in werk.”

 

Mocht het mij ooit gebeuren dat ik begeleiding nodig heb bij het vinden van werk, dan hoop ik dat ik Benno mag bellen, denk ik als ik weer naar buiten loop.